آیا تا بحال برایتان پیش آمده است که در موردوخیم تر شدن وضعیت کودک بیش فعال تان نگران شوید؟

ما از دوید فلینک، موسس Eye to Eye و نویسنده کتاب داشتن یک تفکر متفاوت خواستیم تا یک سری توصیه هایی را در مورد نحوه صحبت کردن با کودکان مبتلا به بیش فعالی بیان کند.

دوید فلینک
در این مقاله، پیشنهادات وی در رابطه با مواردی که باید از صحبت کردن در مورد آنها اجتناب کنیم بیان شده است – و مواردی که باید به جای آنها بیان کنیم.

“من می دانم که چه احساسی دارید. من هم در برخی مواقع دچار انحراف و حواس پرتی می شوم.”
شما می خواهید به کودکتان کمک کنید تا احساس منزوی بودن کمتری داشته باشد.

ولی در غیر از شرایطی که خود شما هم بیش فعالی داشته باشید، یک اظهار نظری همانند مورد بیان شده در بالا، می تواند چالش وی در برابر بیش فعالی را بی اهمیت نشان بدهد.

ممکن است که وی این نگرانی را داشته باشد که “اگر مادرم توانسته است با این شرایط کنار بیاید، چرا من نتوانم این شرایط را تحمل کنم؟”

کودک بیش فعال – 5 جمله فاجعه بار که نباید بیان کنید
کودک بیش فعال – ۵ جمله فاجعه بار که نباید بیان کنید
سعی کنید به جای آن بگویید که “من نمی دانم که چه احساسی دارید، ولی به هر نحوی که بتوانم به شما کمک خواهم کرد.”

یکی از بهترین روش های ممکن عبارت از ایجاد ارتباط مابین فرزندتان و کودکان یا بزرگسالانی می باشد که آنها هم به بیش فعالی مبتلا هستند و شرایط وی را به صورت واقعی درک می کنند.

کودک بیش فعال – ۵ جمله فاجعه بار که نباید بیان کنید
”این دارو منجر به اصلاح موارد نامناسب در تو خواهد شد.”
این نوع صحبت کردن به کودکتان می گوید که وی یک مشکلی دارد.

همچنین بیان می دارد که وی خودش نمی تواند مشکل موجود را حل کند، مگر اینکه یک چیزی برای “بهبود” خودش مصرف کند.

این نوع اظهار نظر می تواند چنین برداشتی را در فرد ایجاد کند که مصرف قرص ها نوعی تقلب می باشد. همچنین این مورد می تواند برای عزت نفس وی هم مضر باشد.

بهترین روش موجود عبارت از توصیف کردن داروهای وی به عنوان یک ابزاری همانند یک گوشی موبایل یا ماشین حساب می باشد. این ابزارها به همه ما کمک می کنند تا وظایف چالش انگیز را مدیریت کنیم و در نتیجه می توانیم بیشترین توانایی ممکن را داشته باشیم.

منبع:مشاور کو:مرکز مشاوره روانشناسی و مشاوره آنلاین-کودک بیش فعال – ۵ جمله فاجعه بار که نباید بیان کنید

یکی از راهکارهای علمی درمان اختلال بیش فعالی کمبود توجه در سطح جهان استفاده از روش نوروفیدبک می باشد.85 درصد کودکان مبتلا به این اختلال با استفاده از نوروفیدبک کاملا بهبود یافته اند و با مشاوره رفتاری در کنار نورفیدبک می تواند نتیجه بهتری نیز بدست آورد.
اختلال بیش فعالی کمبود توجه شایع ترین اختلالات دوران کودکی می باشد که از سنین سه تا چهار سالگی احتمال بروز بیشتری نسبت به سایر سنین دارد.چهار نشانه اصلی در کودکان مبتلا به این اختلال قابل شناسایی است:
1- این کودکان نمی توانند در جای خود ارام گرفته و بدون حرکت بمانند و مرتبا در حال حرکت و جنب و جوش هستند و حتی اگر کاری نداشته باشند و در جای خود نیز نشسته با دسته صندلی، ریشه فرش و…بازی می کنند.

2- کودکان مبتلا به این اختلال آستانه توجه پایینی دارند و حتی اگر شدیدا سرگرم کار و فعالیتی باشند با کوچکترین صدایی حواس پرت شده و بطور کلی هرگونه صدا و یا علائمی دیگر به سرعت حواس آن ها را به خود مشغول می دارد
3-تمرکز در این کودکان بسیار ضعیف می باشد و به همین علت این کودکان در بازی ها و فعالیت هایی که نیاز به تمرکز دارند دچار مشکل می شوند و در صورت عدم درمان به موقع این موضوع در دوران مدرسه مشکلات فراروانی برای آن ها ایجاد خواهد کرد.
4- شاید برخی والدین بدون اگاهی از این نوع اختلال کودک خود را شجاع و نترس بدانند اما یکی از علائم این اختلال انجام کارهای پرخطر و عدم ترسیدن کودک می باشد. بسیاری از کودکان مبتلا به این بیماری کارهایی انجام می دهند که کودکان سالم از انجام آن هراس بسیاری دارند مانند بازی کردن با چاقو، رفتن به لبه پنجره تا آستانه پایین افتادن و غیره

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-نوروفیدبک و بیش فعالی کمبود توجه